Paramaribo, Suriname!
Door: Anne-Sophie
Blijf op de hoogte en volg Anne-Sophie
04 April 2015 | Suriname, Paramaribo
Hoi iedereen!
Ik zit nu ongeveer 2 weken in dit prachtige groene land. De vlucht, de taxirit naar ons huis en het huis zelf en de eerste stagedagen zijn allemaal stuk voor stuk bijzonder.
Donderdag (19 maart) einde van de middag (Surinaamse tijd) kwamen we aan op het vliegveld. Ik kom hier met zes andere meiden om stage te lopen op twee verschillende scholen. Vier van ons gaan naar de Kennedyschool. Dit is een school voor doven- en slechthorende kinderen. De andere drie meiden gaan naar een mytylschool.
De aankomst was prettig, we werden opgehaald door taxi’s die ons naar ons gehuurde huis brachten. Door deze taxirit kreeg ik de eerste indruk van het prachtige groene gebied Suriname. Langs de weg waren allemaal percelen met huisjes erop. Sommige huizen waren prachtig, vol met prachtige tierlantijntjes, zuilen en mooi gekleurde verf. Ook de tuinen waren vol en groen. Terwijl hun buren half ingezakte houten huisje hadden waar soms de planken met ducktape vast gemaakt was. De mensen oogde zo rustig! Of ze zaten op een stoeltje te luieren of ze lagen heerlijk in hun hangmat te ‘hangmateren’ (serieus Surinaams woord!). Wat me opviel is dat er ook veel honden liepen. Doordat er zoveel zwerfhonden lopen hebben ze hun prullenbakken op bepaalde pilaren gezet. Zo kunnen ze de zakken niet open bijten en een rommel maken!
Het huis ziet er prachtig uit! Grote kamers en alles zag er redelijk schoon uit. We zitten in een plantagehuis die op hoge palen staat. De vloeren zijn van hout, dus het is erg gehorig! Gelukkig hebben we op iedere kamer een airconditioning (dat is wel een must hier). Ook staat er in onze grote tuin een ‘badderbad’. Het is niet echt een zwembad waar je baantjes kan trekken, maar afkoelen kan prima. Verder hebben we alles hier!
De eerste indruk van de mensen hier is relaxt! Alles gaat hier een stukje langzamer en de mensen zijn vriendelijk maar langzamer. Onze vaste taxichauffeur is ook ontzettend aardig! Wanneer wij vragen hebben geeft hij graag antwoord, maar wel op zijn Surinaams! Dus wat langzamer en hij draait er soms ietswat omheen!
Onze eerste contact met school was typisch op zijn Surinaams. Onze afspraak was 9 uur bij de directrice, dus wij waren er (natuurlijk) kwart voor 9. We kregen meteen een bericht van de onderdirectrice dat ze niet aanwezig was en dat we maandag terug konden komen. Gelukkig konden we hier over lachen.
De school is echt anders dan in Nederland. De school start om 8 uur ’s ochtends met het hijsen van de vlag. Dit maakt de school wel als één en het zorgt voor een saamhorigheid. Tijdens het hijsen van de vlag wordt het Surinaamse volkslied gezongen en daarbij worden gebaren gemaakt.
Wij lopen stage in de kleutergroepen. Dit zijn 4 groepen met in totaal 18 kinderen. De leeftijden verschillen van 3/4 jaar tot 9 jaar. Dit komt doordat de kinderen worden ingedeeld op het niveau van gebaren. Op één dag zijn er 7 activiteiten die gedaan worden op de dag. Maar als activiteiten niet lukken, gebeuren ze ook niet. Dit is wel echt anders dan in Nederland. De week dat wij observeerde in de klassen, hebben ze haast niks gedaan. Het leek wel of ze aan het wachten waren tot het 12 uur was en alle kinderen naar huis gingen. Hiervan was ik erg geschrokken.
Wanneer we naar stage gaan, doen we dat (net als alle andere stagiaires) op de fiets! We hebben fietsen gehuurd en we fietsen iedere dag een half uur heen naar stage en weer terug! De wegen zijn hier erg slecht voor onze dunne bandjes… Er liggen veel kiezels, glas en stenen op de wegen. Daarnaast zijn de gaten hier ook groot. Het was ook niet gek dat ik, de eerste avond dat we de fietsen hadden, mijn band moest plakken... We fietsen aan de linkerkant van de weg, wat aan het begin even wennen was. Al die auto’s die langs je heen scheuren (want hier doen ze niet echt aan snelheidborden). Ook de voorrang is hier anders, je moet je voorrang nemen anders sta je er morgen nog! Onze taxi chauffeur vertelde ons dan ook dat wij als fietsers, NOOIT voorrang hebben. Zo gebeuren er ongelukken (die nogal vaak gebeuren met fietsende stagiaires). Maar we redden ons prima!
We halen onze boodschappen bij of een van de vele Chinese winkels, of naar de lokale Combe markt. Het is moeilijk te beschrijven wat het precies is! Het lijkt op een markt met kraampjes, maar aan de andere kan op een super grote supermarkt waar ze alles verkopen! Zelf het huismerk van de Albert Heijn! Op zondag is er altijd een grote markt vol met exotische fruitsoorten en groentes. De namen zijn haast niet te onthouden, en ze proberen je alles aan te smeren! Het grappige is wel dat ze bijna allemaal vragen hoe het met onze studie gaat! Omdat ze weten dat we hier stage lopen! Ook krijgen we bijzondere namen zoals; witsel, bleekscheet en poppetjes en lieverds. En het toeteren van de auto’s en het fluiten naar ons begint te wennen!
We hebben gelukkig wat dingen gepland om te gaan ondernemen. We gaan binnenkort naar Fort Zeelandia, de dierentuin en Matapica. Dit is een plek waar zeeschildpadden en lederschildpadden hun eieren leggen. Ook slapen we dan in hangmatten op het strand. Het lijkt allemaal wel een sprookje!
Een Surinaamse warme knuffel!
Xxx Anne
Ik zit nu ongeveer 2 weken in dit prachtige groene land. De vlucht, de taxirit naar ons huis en het huis zelf en de eerste stagedagen zijn allemaal stuk voor stuk bijzonder.
Donderdag (19 maart) einde van de middag (Surinaamse tijd) kwamen we aan op het vliegveld. Ik kom hier met zes andere meiden om stage te lopen op twee verschillende scholen. Vier van ons gaan naar de Kennedyschool. Dit is een school voor doven- en slechthorende kinderen. De andere drie meiden gaan naar een mytylschool.
De aankomst was prettig, we werden opgehaald door taxi’s die ons naar ons gehuurde huis brachten. Door deze taxirit kreeg ik de eerste indruk van het prachtige groene gebied Suriname. Langs de weg waren allemaal percelen met huisjes erop. Sommige huizen waren prachtig, vol met prachtige tierlantijntjes, zuilen en mooi gekleurde verf. Ook de tuinen waren vol en groen. Terwijl hun buren half ingezakte houten huisje hadden waar soms de planken met ducktape vast gemaakt was. De mensen oogde zo rustig! Of ze zaten op een stoeltje te luieren of ze lagen heerlijk in hun hangmat te ‘hangmateren’ (serieus Surinaams woord!). Wat me opviel is dat er ook veel honden liepen. Doordat er zoveel zwerfhonden lopen hebben ze hun prullenbakken op bepaalde pilaren gezet. Zo kunnen ze de zakken niet open bijten en een rommel maken!
Het huis ziet er prachtig uit! Grote kamers en alles zag er redelijk schoon uit. We zitten in een plantagehuis die op hoge palen staat. De vloeren zijn van hout, dus het is erg gehorig! Gelukkig hebben we op iedere kamer een airconditioning (dat is wel een must hier). Ook staat er in onze grote tuin een ‘badderbad’. Het is niet echt een zwembad waar je baantjes kan trekken, maar afkoelen kan prima. Verder hebben we alles hier!
De eerste indruk van de mensen hier is relaxt! Alles gaat hier een stukje langzamer en de mensen zijn vriendelijk maar langzamer. Onze vaste taxichauffeur is ook ontzettend aardig! Wanneer wij vragen hebben geeft hij graag antwoord, maar wel op zijn Surinaams! Dus wat langzamer en hij draait er soms ietswat omheen!
Onze eerste contact met school was typisch op zijn Surinaams. Onze afspraak was 9 uur bij de directrice, dus wij waren er (natuurlijk) kwart voor 9. We kregen meteen een bericht van de onderdirectrice dat ze niet aanwezig was en dat we maandag terug konden komen. Gelukkig konden we hier over lachen.
De school is echt anders dan in Nederland. De school start om 8 uur ’s ochtends met het hijsen van de vlag. Dit maakt de school wel als één en het zorgt voor een saamhorigheid. Tijdens het hijsen van de vlag wordt het Surinaamse volkslied gezongen en daarbij worden gebaren gemaakt.
Wij lopen stage in de kleutergroepen. Dit zijn 4 groepen met in totaal 18 kinderen. De leeftijden verschillen van 3/4 jaar tot 9 jaar. Dit komt doordat de kinderen worden ingedeeld op het niveau van gebaren. Op één dag zijn er 7 activiteiten die gedaan worden op de dag. Maar als activiteiten niet lukken, gebeuren ze ook niet. Dit is wel echt anders dan in Nederland. De week dat wij observeerde in de klassen, hebben ze haast niks gedaan. Het leek wel of ze aan het wachten waren tot het 12 uur was en alle kinderen naar huis gingen. Hiervan was ik erg geschrokken.
Wanneer we naar stage gaan, doen we dat (net als alle andere stagiaires) op de fiets! We hebben fietsen gehuurd en we fietsen iedere dag een half uur heen naar stage en weer terug! De wegen zijn hier erg slecht voor onze dunne bandjes… Er liggen veel kiezels, glas en stenen op de wegen. Daarnaast zijn de gaten hier ook groot. Het was ook niet gek dat ik, de eerste avond dat we de fietsen hadden, mijn band moest plakken... We fietsen aan de linkerkant van de weg, wat aan het begin even wennen was. Al die auto’s die langs je heen scheuren (want hier doen ze niet echt aan snelheidborden). Ook de voorrang is hier anders, je moet je voorrang nemen anders sta je er morgen nog! Onze taxi chauffeur vertelde ons dan ook dat wij als fietsers, NOOIT voorrang hebben. Zo gebeuren er ongelukken (die nogal vaak gebeuren met fietsende stagiaires). Maar we redden ons prima!
We halen onze boodschappen bij of een van de vele Chinese winkels, of naar de lokale Combe markt. Het is moeilijk te beschrijven wat het precies is! Het lijkt op een markt met kraampjes, maar aan de andere kan op een super grote supermarkt waar ze alles verkopen! Zelf het huismerk van de Albert Heijn! Op zondag is er altijd een grote markt vol met exotische fruitsoorten en groentes. De namen zijn haast niet te onthouden, en ze proberen je alles aan te smeren! Het grappige is wel dat ze bijna allemaal vragen hoe het met onze studie gaat! Omdat ze weten dat we hier stage lopen! Ook krijgen we bijzondere namen zoals; witsel, bleekscheet en poppetjes en lieverds. En het toeteren van de auto’s en het fluiten naar ons begint te wennen!
We hebben gelukkig wat dingen gepland om te gaan ondernemen. We gaan binnenkort naar Fort Zeelandia, de dierentuin en Matapica. Dit is een plek waar zeeschildpadden en lederschildpadden hun eieren leggen. Ook slapen we dan in hangmatten op het strand. Het lijkt allemaal wel een sprookje!
Een Surinaamse warme knuffel!
Xxx Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
